وقتی قضاوت می‌کنی ..

وقتی که بر کسی اعلام قضاوت می‌کنی , الگوهای ذهن مقید شده را با چه کسی بودن آن‌ها آشفته می‌کنی . خود انجام اینکار الگویی عمیقاً مشروط و نا آگاهانه است .
تو به آن‌ها هویتی تصوری می‌دهی و آن هویت غلط به زندانی ، نه فقط برای شخص دیگر , بلکه برای خود تو نیز تبدیل می‌شود .

اجازه ی خلاصی یافتن از قضاوت , معنایش این نیست که نمی‌بینی که آن‌ها چه می‌کنند . او معنایش این است که تو رفتار آن‌ها را به عنوان شکلی از مشروط بودن تشخیص داده‌ای و آن را می‌بینی و به این عنوان قبولش می‌کنی .

تو از آن ، چهارچوبی از هویت برای آن شخص نمی سازی .

اکهارت تول
از کتاب : ' سکوت سخن می‌گوید'