قطاری که 2 روزه به مریخ می‌رسد

فناوری جدیدی که شاید در آینده به واقعیت تبدیل شود
چارلز بمباردیر، مخترع مونترالی، نمونه مفهومی از یک قطار فضایی با نام «سولار اکسپرس» را معرفی کرده است که مسافران و محموله‌های فضایی را با سرعتی ورای سرعت کنونی فضاپیماها به سیارات دیگر حمل کند.
اگر این طرح محقق شود، قطار فضایی مسافران را با سرعتی معادل یک درصد سرعت نور- یعنی 3000 کیلومتر در ثانیه- حرکت کند و این یعنی سفر بین زمین و مریخ کمتر از دو روز خواهد بود.

بمباردیر در مورد این ابداعش می‌گوید: «در سفرهای فضا، پرهزینه‌ترین بخش فاز شتاب و کاهش سرعت است زیرا انرژی لازم برای این دو مرحله بسیار زیاد است و این انرژی برای وسیله سنگینی مثل قطار فضایی حتی از آن هم بیش‌تر است. در ضمن، اگر این قطار بخواهد بار حمل کند، هزینه‌اش خیلی بیش‌تر از اینها می‌شود».

وی می‌افزاید: «به هر حال، زمانی که قطار فضایی در مسیر اصلی خود قرار گرفت و به سرعت مناسبش رسید، میزان مصرف انرژی‌اش به حداقل ممکن می‌رسد. این همان ایده‌ای است که قطار فضایی براساس آن بنیان شده است. این قطار قرار نیست هیچ وقت از حرکت بایستد بلکه کپسول‌ها یا واگن‌های فضایی به آن ملحق خواهند شد».

چیزی که در مورد طرح قطار فضایی مهم است، این است که این طرح فقط در حد ایده اولیه است و مشخص نیست که در واقعیت به شکلی ساخته خواهد شد. با این حال، تیم ایده‌پرداز این قطار فضایی به راهکارهای خلاقانه و به دور از ذهن برای برطرف کردن مشکلات سفر انسان به فضا فکر می‌کنند.

عملکرد قطار فضایی

به گفته تیم تحقیقاتی، سولار اکسپرس از چند سری سیلندر هم‌تراز به طول 50 متر درست خواهد شد. شش تا از این سیلندها که شبیه به واگن‌های قطارند، در یک خط مستقیم به هم متصل می‌شوند و در فضا حرکت می‌کنند. برای پرتاب این قطار، که یکی از پرهزینه‌ترین بخش‌های سفر فضایی به شمار می‌رود، از بوسترهای موشک استفاده خواهد شد که در آن مقادیر کمی از سوخت برای تنظیم قطار در مسیر درست نگه داشته می‌شود. سپس قطار بدون نیاز به سوخت بیش‌تر، در اطراف اجرام آسمانی سرعت می‌گیرد.

بمباردیر ی‌گوید: «آرایه‌های خورشیدی عظیمی در طول مسیر قطار قرار می‌گیرند که با استفاده از لیزر، انرژی خورشیدی را می‌گیرند و به سوپرخازن‌های قطار منتقل می‌کنند. آبی که از شهاب‌سنگ‌ها یا قمرهای کوچک به دست می‌آید می‌تواند برای افرادی که در قطار هستند، مصرف شود یا به ایستگاه‌های فضایی دیگر منتقل شود. این آب همچنین می‌تواند برای تولید هیدروژن و نیروی رانشی مورد استفاده قرار گیرد».

همانطور که گفته شد، این قطار از حرکت نمی‌ایستد و در عوض زمانی که این قطار در حال حرکت دور سیارات است، بخش‌هایی برای جمع‌آوری وسایل و پیاده کردن مسافر به آن اضافه می‌شود. در واقع، همین حرکت مداوم، هزینه‌های گزاف بسیاری را کاهش می‌دهد.