دزد ِ جوانمردی

اسب سواری مرد چلاقی را سر راه خود دید که از او کمک می خواست. 

مردِ سوار دلش به حال او سوخت از اسب پیاده شد و او را از جا بلند کرد و روی اسب گذاشت تا او را به مقصد برساند.

مرد چلاق وقتی بر اسب سوار شد، دهنه ی اسب را کشید و گفت: اسب را بردم، و با اسب گریخت.
اما پیش از آنکه دور شود صاحب اسب داد زد:
تو تنها اسب را نبردی، جوانمردی را هم بردی.
اسب مال تو، اما گوش کن ببین چه می گویم.
مرد چلاق اسب را نگه داشت،
مرد سوار گفت: هرگز به هیچکس نگو چگونه اسب را به دست آوردی،
زیرا می ترسم که دیگر هیچ سواری به پیاده ای رحم نکند