بیماری پوستی پسوریازیس

بهش میگن درد بی درمان پوستی! درد بی درمانی که علم پزشکی مانند خیلی از بیماری های دیگر مانند ایدز و سرطان که خیلی مهیب تر و همه گیر تر از این بیماری هم هستند، درمانی برای آن نیافته است.

با وجود این، کمتر کسی باور می کند نسخه درمان این بیماری و بسیاری از بیماری های دیگر نیز کشف شده، اما‌ چون این نسخه ها علمی و مورد تایید پزشکان نیست این طور عنوان می شود که این بیماری ها بی درمان هستند.

بیماری پسوریازیس به شکل خاص زیبایی فرد را نشانه می گیرد و با التهابات پوستی و لکه های بزرگ روی پوست صورت و بدن خودش را نشان می دهد. جالب است بدانید خیلی از افراد معروف دنیا و حتی کسانی که اهمیت زیادی به ظاهر خود می دهند گاه درگیر این بیماری هستند.

پسوریازیس بیماری پوستی است که اگر درست تشخیص داده نشود و برای درمان آن داروی شیمیایی تجویز شود، گاه خطر مرگ فرد را در پی دارد.

حدود ۷۰۰ هزار نفر در ایران به بیماری پوستی پسوریازیس مبتلا هستند و انجمنی تحت عنوان بیماران مبتلا به پسوریازیس در کشور وجود دارد که دو هزار نفر عضو دارد. اعضای داخلی انجمن در مورد روش درمان این بیماری یعنی استفاده از مواد طبیعی روی پوست و گیاهخواری اتفاق نظر دارند، اما اکثر آنها به‌رغم مراجعه به پزشک متخصص تا سال ها بیماری شان تشخیص داده نشده بود و بعد از تشخیص بیماری هم با تجویز داروهای شیمیایی بیماری شان بدتر شده و حتی گاهی تا دم مرگ پیش رفته بودند.

بعضی از این بیماران و اعضای انجمن پسوریازیس ایران در مراجعه و گفت و گویی که با آنها داشتیم از هزینه های کلانی که برای درمان بیماری شان به متخصصان پوست و پزشکان پرداخته بودند می گفتند و چند نفری هم تجربه ناخوشایند مصرف داروهای شیمیایی و کورتون دار و حتی حمله قلبی را در اثر تشخیص نادرست پزشکان داشتند.

مهری ۳۵ ساله که از خطه شمال کشور به تهران آمده، در مورد بیماری اش می‌گوید: از ۲۵ سالگی ناگهان پوست بدنم پر از لکه های قرمز و متورم شد، جوری که خجالت می کشیدم در جمع ها ظاهر شوم و تمام تلاشم را برای درمان بیماری‌ام کردم. این زن جوان که حدود هفت سال به بهترین متخصصان پوست کشور و کلینیک‌های زیبایی مراجعه کرده ولی نتیجه درمان آنها بدتر شدن بیماری‌اش بوده عنوان می کند: به جز ویزیت دکتر برای هر دارو و کرم مبالغ هنگفتی (بالای ۷۰۰ هزار تومان) پرداخت کرده و در کلینیک‌های زیبایی هر جلسه پول فراوانی برای ترمیم پوستم پرداخت می کردم، ولی نتیجه این شد که روز به روز پوستم بدتر شود و حتی بیماری و تاول های پوستی پخش شد و به صورتم و سایر قسمت های بدنم هم رسید.

او می افزاید: به اکثر پزشکان متخصص پوست در تهران و حتی غیر متخصصانی که عنوان می شد کارشان خوب است مراجعه کردم و هر کدام یک دارو و کرم شیمیایی گران‌قیمت را برایم تجویز می کردند که با داروی دکتر بعدی فرق داشت، اما همه این درمان ها فقط چند روز اثر داشت و بعد از آن پوستم نه تنها بهتر نمی شد، بلکه بدتر هم می‌شد. مهری که به دلیل مصرف طولانی مدت داروهای کورتون‌دار تا دم مرگ و حمله قلبی هم رفته بود، می گوید: یادم هست چند روز بود دردهای شدیدی را در قفسه سینه ام احساس می‌کردم و روزی ناگهان دچار حمله قلبی شدم که اگر کمی شدیدتر بود و یا مادرم مرا کمی دیرتر به بیمارستان رسانده بود، الان زنده نبودم. این دختر جوان که تا قبل از آشنایی با انجمن تصمیم داشته برای درمان بیماری اش به خارج از کشور برود در مورد درمان آن می گوید: به صورت اتفاقی در خیابان با فردی که به بیماری من مبتلا بود و درمان شده بود آشنا شدم و او مرا با انجمن آشنا کرد. آنجا بود که فهمیدم خدا برای هر دردی درمانی گذاشته و آن درمان در دل طبیعت است نه در دستان افرادی که کارشان تجارت با سلامتی مردم است. بهشته ۲۹ سال دارد و او هم یکی از اعضای انجمن پسوریازیس ایران است. بهشته متاسفانه این بیماری را در صورت خود تجربه کرده و این را بدترین اتفاق زندگی اش می داند. او هم مانند مهری نزدیک پنج سال با تجویز پزشکان کرم و داروهای شیمیایی را برای درمان پسوریازیس مصرف کرده که باعث عود این بیماری یا حتی مرگ بیمار می شود. او می گوید: مشکل درد آور این بود که من به نزدیک ۲۰۰ متخصص پوست و پزشک مختلف مراجعه کردم ولی هیچ یک از آنها تشخیص نداد من پسوریازیس دارم و همه با تشخیص آکنه صورت داروهای اسکراب و لایه بردار برایم تجویز می کردند که مصرف این داروها وضعیت پوست مرا وخیم کرده بود. با وجود این، پزشکانی که این داروها را برایم تجویز می کردند اصرار داشتند من به درمان ادامه دهم.

درمان طبیعی با لیمو ترش و روغن زیتون
از نظر علم پزشکی این بیماری باید کنترل شود تا بیشتر نشده و عود نکند، وگرنه درمانی برای آن وجود ندارد. با وجود این، اینجا از نزدیک با کسانی در ارتباط هستیم که نه در اثر معجزه بلکه با روشی اتفاقا علمی به جنگ با این بیماری رفته و موفق شده اند. کسری ۳۲ سال دارد. او از ۲۳ سالگی به پسوریازیس دست و پا مبتلا بوده و هنوز علائم آن در دستانش مشهود است. او می گوید: بر خلاف تصور همه اینکه بیماری در صورت ایجاد شود از همه دردناک‌تر نیست، زیرا در دست و پا اگر این تاول ها ایجاد شود دیگر امکان حرکت و انجام کارهای روزمره هم از فرد گرفته می شود.

کسری در مورد ابتلا به این بیماری می گوید: در عرض دو تا سه ماه تمام دستانم و بعد از آن پاهایم با تاول هایی که پوسته پوسته می شد پر شد و نزد هر پزشکی که می رفتم عنوان می کردند این بیماری حساسیت پوستی است و با دادن پمادها و کرم های مختلف پوستی سعی در درمان من داشتند. این پسر جوان که حدود سه سال است بیماری اش درمان شده و از شر آن پوست اندازی ها خلاص شده می گوید: تا سه سال قبل و چیزی نزدیک هفت سال من به انواع متخصصان پوست مراجعه کردم و بیش از ۱۰۰ مدل کرم و داروی مختلف را برای بهبود این زخم ها استفاده کردم، اما همه این کرم ها نه تنها بیماری مرا بهتر نکرد، بلکه باعث عود بیشتر بیماری و افزایش علائم آن شدند.

کسری می گوید: تا اینکه به صورت اتفاقی و بر اساس میلی غریزی شروع به مصرف مواد گیاهی و استعمال آن روی پوستم کردم و در نهایت ناباوری بعد از یک سال کامل درمان شدم. کسری عنوان می کند: بعد از مدتی شروع به خام خواری و گیاه خواری کردم و بعد از چند ماه به شکل معجزه آسایی پوستم خوب شد و با مصرف مواد گیاهی هر روز احساس بهتری پیدا می کردم. او مخلوط آب لیمو ترش و روغن زیتون را نسخه شفابخش بیماری اش می داند و می گوید: اگر به پزشکان بگویی بیماری پوستی فرد با این دو گیاه طبیعی که همه جا پیدا می شود درمان شده قبول نمی کنند.