به دنیا نگاه کنید نه به اعتماد به نفس افراد

سیاری از روان شناسان معتقدند که ذهن دارای دو سیستم است:

سیستم یک که عملکردی تکانشی دارد و بر اساس عواطف کار می کند. سیستم دو که از قواعد پیروی می کند و بیشتر اجتماعی است و از عرف های موجود تبعیت می کند.

پژوهش های بسیاری انجام شده دلالت بر اینکه پیروی از دل و شهود در برخی از تصمیم گیری منجر به نتایج خوبی می شود. البته این گونه تصمیم ها، محدود هستند؛ بسیار محدودتر از آنچه که مردم تصور می کنند. اگر می خواهید تابلویی انتخاب کنید و یا چیزی که ممکن است در آینده دوستش داشته باشید، منطقی است که از شهود آنی خود پیروی کنید.
اما برای دیگر تصمیم ها، تضمینی نیست که پیروی از شهود آنی به نتایج خوب منجر شود. نتیجه این گونه تصمیم ها بستگی به این دارد که تا چه حد در آن رابطه، تجربه دارید. اگر در کاری، تجربه بسیاری دارید می توانید در آن زمینه به خودتان اعتماد کنید. در غیر اینصورت، در تصمیم های بزرگ، باید سرعت فکرتان را کم کنید؛ این تنها توصیه ای است که به مردم می توان گفت. وقتی با موضوع بزرگی سروکار دارید و مطمئن نیستید، آهسته کنید.
ما تمایل داریم که اعتماد به نفس زیادی نشان دهیم که در واقع سطحی است. وقتی کسی در مورد قضاوت یا تصمیمش، اعتماد به نفس بالایی احساس می کند، فرض را بر این می گذارد که تصمیمش، صحیح و معتبر است. مردم معمولا خیلی اعتماد به نفس دارند حتی هنگامی که نمی دانند چه می گویند یا چه می کنند. اعتماد به نفس، نشانه تفکر شهودی است حال چه تفکر شهودی حرفه ای باشد و چه تفکر شهودی مبتدی.
برای تمایز بین افکار شهودی قابل اعتماد و افکار شهودی غیرقابل اعتماد، باید به محیط و فرصت های یادگیری از محیط نگاه کنید. محیط هایی وجود دارد که در آن نمی توان یاد گرفت زیرا آشفته و پیچیده است. بنابراین معتقدم که مردم در مورد بازار سهام، نباید شهودی فکر کنند زیرا دنیا به اندازه ای منظم نیست که از یک شهود معتبر، حمایت کند. بنابراین به دنیا نگاه کنید نه به اعتماد به نفس افراد.

برداشت از سخنرانی دانیل کانمن