به‌طور کلی شیرآلات بهداشتی دارای دو بخش عمده یعنی پوسته داخلی (پایه اصلی شیر) و پوشش خارجی است که در بخش داخلی تولیدکنندگان با توجه به سفارش‌هایی که دارند معمولا از آلیاژ برنج یا سرب خشک استفاده می‌کنند. این در حالی است که رعایت مسائل بهداشتی باعث شده اکثر تولیدکنندگان امروزه از خیر سرب خشک گذشته و بیشتر به استفاده از آلیاژ برنج فکر کنند، چون سرب در صورتی که آبکاری شیر بخوبی انجام نشود در مقابل آب به مرور زمان حل می‌شود و آلودگی‌های خطرناکی برای افراد ایجاد می‌کند.
در بخش خارجی یا همان پوشش خارجی شیرهای ساختمانی نیز که توجه اکثر ما را به خود جلب می‌کند، معمولا کارخانه‌ها از فلزاتی همچون برنج، برنز، مس یا استیل استفاده می‌کنند که معمول‌ترین نوع آبکاری استیل است و دیگر فلزات برای سفارش‌های خاص و منحصربه‌فرد استفاده می‌شوند. اما بهترین نوع آبکاری در بازار به PVD معروف است. در این نوع آبکاری شرکت تولید‌کننده، بخش خارجی شیرها را به وسیله اتم‌های باردار فلز مورد نظرش مثل کروم، برنز یا هر فلز دیگری که سفارش داده شده باشد، بمباران می‌کند تا به‌طور شیمیایی سطح فلز پایه (فلز بدنه شیر) با فلز مورد نظر پوشیده شود که به آن فرآیند رسوب‌سازی با بخار می‌گویند. با این روش علاوه بر افزایش طول عمر شیر، کیفیت آن در مقابل ساییدگی، خوردگی، زنگ‌زدگی و ده‌ها مورد دیگر تضمین خواهد شد.
تولیدات ایرانی همپای خارجی‌ها
اصلی‌ترین عامل انتخاب مشتریان در این بازار پررنگ و لعاب، تنوع طرح و برندهای متفاوت است که پای کشورهای مختلفی را در این صنعت از ایتالیا، آلمان، آمریکا، ترکیه، چین، هند و... به میان آورده است، اما در بازار کشورمان زیاد نمی‌توان به نام این کشورها دل بست، چون بازار شیرآلات بهداشتی یا ساختمانی کشورمان همانند بسیاری از محصولات دیگر در اختیار کشور چین است.